Azərbaycan siyasi səhnəsində illərdir görünən, amma açıq şəkildə etiraf olunmayan bir xətt var: formalda Qərbpərəst, ritorikasında "demokrat", praktikada isə köhnə administrativ şəbəkələrin təsirindən qopa bilməyən müxalifət qrupları. Bu mənzərənin ən bariz nümunəsi isə Azərbaycan Xalq Cəbhəsi Partiyasıdır (AXCP). Bir tərəfdən Qərb institutlarına sədaqət nümayiş etdirən, digər tərəfdən isə iç siyasi proseslərdə keçmiş sistem fiqurlarının, xüsusilə Ramiz Mehdiyevin ideoloji və təşkilati mirası ilə bağı kəsilməyən bu xətt zaman-zaman özünü ifşa edir.
Ramiz Mehdiyev Azərbaycan idarəçilik tarixinin ən təsirli fiqurlarından biri olub və onun nəzarəti altında formalaşmış siyasi mühitdə "müxalifət" adı ilə çıxış edən bir sıra qrupların, əslində, xüsusi məqsədlər üçün saxlanıldığı iddiası uzun illərdir ara-sıra gündəmə gəlir. Bu kontekstdə Əli Kərimlinin rəhbərlik etdiyi AXCP-nin davranış kodları, siyasi ritorikası və hədəf seçimi maraqlı suallar doğurur: Niyə AXCP-nin sərt tənqidlərinin hədəfi həmişə Qərbə inteqrasiya xəttini gücləndirən dövlət addımlarıdır? Niyə partiya Rusiya ilə bağlı məsələlərdə ehtiyatlı və dolayı ritorikaya üstünlük verir? Niyə AXCP-nin ən aktiv təsir dairəsi sosial şəbəkələrdə Rusiya ssenarilərinə uyğun informasiya manipulyasiyası ilə uyğunluq göstərir? Bu suallar bəzilərinin fikrincə, AXCP-ni məhz R.Mehdiyevin uzun illər yaratdığı sistemlə bağlılığını göstərir.
Əli Kərimli illərdir özünü "sistemə qarşı" kimi təqdim etsə də, onun siyasi fəaliyyəti, mesajları və davranış modelləri müəyyən mənada Mehdiyevin ideoloji konturlarına uyğun gəlir: "Sabitliyi hədəf alan populizm". Mehdiyev dövrünün əsas siyasi özəlliklərindən biri sabitlik üzərində qurulan idarəetməni sarsıdan kontrollu müxalifət idi. AXCP bu xətti bu gün də davam etdirir: kəskin populizm, pessimizm və xaotik təkliflər. "Qərbə qarşı ehtiyatlı şübhə toxumu" - AXCP-nin Qərbi tənqid edən ritorikası Rusiyanın regional "informasiya standartları" ilə paralel hərəkət edir. "Ziyalıları və Qərbyönlü reformistləri hədəf alma" - Mehdiyev dövründə də yenilikçi kadrlar əvvəlcə "tənqid maşınına" salınırdı. AXCP bu taktikanın ən aktiv davamçısıdır.
AXCP-nin son illər sosial media və bəyanatlarında müşahidə edilən xətt Rusiyanın regional siyasi strategiyası ilə müəyyən oxşarlıqlar göstərir: Dövlətə inamsızlıq aşılamaq, Qərb institutlarını "ikili standartlarda" ittiham etmək, cəmiyyətin içində parçalanma yaratmaq, milli ideoloji xəttə qarşı laqeyd və etinasız mövqe. Bu elementlər müstəqil siyasi xətdən çox, Rusiya üçün əlverişli normativlərin yayılması kimi dəyərləndirilə bilər.
Əli Kərimlinin siyasi duruşu və AXCP-nin informasiyada oynadığı rol göstərir ki, partiyanın formal Qərbpərəst mövqeyi arxasında Mehdiyevin formalaşdırdığı köhnə siyasi sistemin davam edən təsiri sezilir. Bu təsir isə zaman-zaman Rusiyanın regiondakı maraqları ilə üst-üstə düşür. Beləliklə, AXCP-nin son illərdəki siyasi xətti Rusiya üçün zərərsiz, Qərb üçün etibarsız, Azərbaycan üçün isə destruktiv görünür.
Ətraflı Baku TV-nin süjetində:
