Kommunal kabusu

“Avropada bir kabus dolaşır, kommunizm kabusu”

(Karl Marks, Fridrix Engels, “Kommunist Partiyasının manifesti”, 1848-ci il)

Kommunal xidmətlərin qiymətində artım qərarının tüstüsü keçənlərdə ərşə bülənd olsa da alovu canımızı indi qızdırır. Axı qərar noyabrın 1-dən qüvvəyə minmişdi, keçən ayın ödəniş qəbzləri isə yavaş-yavaş gəlməkdədir. Mən dünən elektrik enerjisi qəbzini alıb xeyli isindim, sevindiyimdən vurub lüstrdə bir-iki çırağı da partlatdım, buna görə əlaqədar orqanlara dərindən minnətdarlığımı bildirirəm.

Çekin üzərində 3 dənə tarif planı yazılmışdı. 200 kilovat/saata qədər 8 qəpikdən, 200-dən 300-ə qədər 9 qəpik, 300 kvt/saatı keçsən 13 qəpik. Maşallah. Qafqazın və dünyanın lider dövləti, Avropanın və Asiyanın enerji təhlükəsizliyinin təchizatçısı olan respublikamız vətəndaşlarının qəpiklərini sayır. Ancaq düşünürəm, 3 tarif planı elektrik enerjisi üçün azdır. Tarif cədvəlində 350, 400, 450 və sairə limitlər, hərəsinin öz qiymətini müəyyən eləmək yaxşı olardı. 350 kilovat işlədən üçün 14,3 qəpik və “pi” ədədinin cəmi, 400 kilovatı keçərkən hər kilovatı Avoqadro ədədinə vurmaq, 450-dən sonra isə hər evə Plank sabiti tətbiq edilməlidir, çünki bu limiti aşan evlərdə artıq qara dəliklər yaranır.

Bəlkə bu yolla millət riyaziyyatı, fizikanı, dəqiq elmləri öyrənib ölkədən baş götürüb qaçardı, yollarda sərbəstlik olardı. Yoxsa bəzən nazirlər və deputatlar tıxaca düşür.

İndi intizarla qazın qəbzini gözləyirik, görək orada bizi hansı tarif yenilikləri xoşallandıracaqdır. Çünki oktyabrda bunu da qaldıranda dedilər cürbəcür maraqlı tariflər olacaqdır, hazırlaşın. 1200 kubmetr bir tarif, 1200-dən 1500-ə başqası, 2000-i keçəndə “özünü as” limiti və sairə – o qədər rəngarəng hazırlanmışdı ki, camaat heç zad başa düşmədi. Belə də lazımdır, niyə qabaqcadan başa düşək? Qəbz sürprizlə gələndə ləzzəti, həzzi ayrı cür olur.

Yeri gəlmişkən, təzə qiymətlərin qəbzləri gəlhagəldə ikən, fikir verirsinizsə, hökumətdən, deputatlardan-filandan “Pensiya o qədər artacaq”, “Maaş bu qədər genələcək”, “Pulu yığıb-yığışdıra bilməyəcəksiniz”, “Pensiyaçılar dünya turuna çıxacaq, əlillər kürü yaxmacı tıxacaq” tipli açıqlama, bəyanat və intervülər şiddətlə çoxalır. Sadəcə, bir önəmli fərqlə: bu artımlar, sən demə, 2022-ci ildə, o cümlədən, 2022-ci ilin ortalarına doğru gözlənirmiş.

Əcəb işdir. Nədənsə hər zadın qiyməti 2021-in 1 noyabrından qalxır, ancaq maaşlar yalnız 2022-dən, ən yaxşı halda yanvarın axırından, o da hələ artsa. Deməli, vətəndaşları ən azı 3 ay ərzində (noyabr, dekabr, yanvar) bahalıq, inflyasiya ilə üzbəüz, mühasirədə, “silahsız” atıb gedən hökumətimiz vardır. Mən onları istefaya çağırıram, ancaq 2029-cu ilin 13-cü ayından. Bu yerdə hökumətimizin şərəfinə korifey sənətçilərimizdən Elsevər Göyçaylının mahnısından bir kuplet oxuyuram: “O sənli günlərimi salanda hər gün yada mən, Tək qalıb zülmün əlində gəlirəm fəryada mən. Qulaq as indi nələr çəkdiyimi al nəzərə, Dəstəyi qoyma yerə, qoyma yerə”.

Sonda zəhmətkeşlərimizin diqqətini “kommunal” sözünə yönəldirəm. Bu, latın sözü olub “icma, şəhər, toplum” mənasını verir. Yəni kommunal xidmətlər xalqın toplum şəklində aldığı zadlardır. Bəlkə hökumət buna belə ad qoyub ki, biz birləşək? Ancaq fikirləşirsən birləşib neyləyəcəyik, uzağı AXC-Müsavat cütlüyü qurarıq…

1970-80-ci illərdə, SSRİ-də bir kommunizm nağılı vardı. Guya biz gələcəkdə hamının bərabər olduğu, maddi-mənəvi nemətlərin pulsuz paylandığı quruluşda yaşayacaqdıq. İndi kommunizm gəlməsə də kommunal xidmətlər erası gəlmişdir. Qapımızın ağzında kabus dolaşır – kommunal kabusu…